به گزارش افق امروز
ما بازنشستگان سازمان اوقاف، همواره به عنوان افرادی که در عرصه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی تلاش کرده‌ایم، نقش خود را در راستای پیشبرد اهداف عالی این سازمان ایفا کرده‌ایم. اما در این سال‌ها، گاهی احساس کرده‌ایم که نادیده گرفته شده‌ایم؛ نه فقط از نظر مادی، بلکه از نظر معنوی و حرفه‌ای. به عنوان یک پژوهشگر و نویسنده که در این مسیر، روزها و شب‌ها را در خدمت موقوفات و پیشبرد اهداف انسانی وقف گذرانده‌ام، شاید بتوانم به طور دقیق‌تر، دغدغه‌های همکاران بازنشسته‌ام را بیان کنم.
- وقف برای نسل‌ها، بی‌وقفه برای آینده
آری، ما که در گذشته با نیت خیر، موقوفات را هدایت کرده‌ایم، امروز در شرایطی هستیم که همچنان نیاز به وقف‌هایی داریم که اختصاص به تکریم و توجه به پیشکسوتان داشته باشد. شاید بسیاری از مدیران جدید و فعال در سازمان اوقاف، به درستی درک نمی‌کنند که چرا تکریم بازنشستگان این سازمان باید به‌طور ویژه‌تری انجام شود. اما برای ما که در دل این سازمان بوده‌ایم، این “تکریم” فقط یک کلمه نیست، بلکه نیاز اساسی برای حفظ انسجام و کمال سازمان است.
چگونه می‌توان انتظار داشت یک سازمان نیکوکار و خیرخواه، ستون‌های خود را نادیده بگیرد؟ ما، که بی‌وقفه در گسترش اهداف خیرین و موقوفات تلاش کرده‌ایم، امروز باید از همان ساختارهایی بهره‌مند شویم که در طول خدمت‌مان برای دیگران ساخته‌ای
- حمایت‌هایی که انتظار می‌رفت
در این سال‌ها، شاید بزرگ‌ترین درخواست ما از سازمان اوقاف، ایجاد شیوه‌نامه‌های جامع و عملیاتی برای حمایت رفاهی و معیشتی بازنشستگان بوده است. در حال حاضر، شاهد آن هستیم که بسیاری از همکاران بازنشسته همچنان با مشکلات فراوانی در عرصه تأمین معیشت مواجه‌اند. متأسفانه، این مشکلات از نگاه مدیریتی ناپدید شده‌اند یا شاید در هاله‌ای از فراموشی قرار گرفته‌اند.
به عنوان نویسنده و پژوهشگر، هرچند توانسته‌ایم در پروژه‌های علمی و پژوهشی سازمان اوقاف فعالیت‌های چشمگیری داشته باشیم، اما آیا نمی‌بایست سازمانی که ما عمر و زمان خود را در آن گذرانده‌ایم، در دوران بازنشستگی هم به این تلاش‌ها و فداکاری‌ها ارزش قائل شود؟ این انتظار نه تنها از یک سازمان اداری، بلکه از یک سازمان متعهد به ارزش‌های انسانی و مذهبی، یک حق مسلم است.
- درنگ در مسیر تحولات نوین: چرا بازنشستگان باید از فناوری بهره‌مند شوند
امروزه که سازمان اوقاف به عرصه‌های نوین اقتصادی و دانش‌بنیان پا گذاشته است، چرا بازنشستگان باید از این تحول بزرگ به دور بمانند؟ بسیاری از ما، سال‌ها در حوزه‌های مختلف علمی و فرهنگی تجربه‌اندوزی کرده‌ایم و می‌توانیم به‌عنوان مشاوران علمی، مدیران سازمان را در استفاده از این ظرفیت‌های جدید یاری دهیم. چرا نباید از این ظرفیت‌های بالقوه برای ارتقاء وضعیت معیشتی و اجتماعی بازنشستگان بهره گرفت؟
اگر سازمان اوقاف به عنوان یک نهاد پیشرو در حوزه‌های وقف و امور خیریه، بتواند ساختارهایی برای بهره‌برداری از توان علمی و پژوهشی بازنشستگان ایجاد کند، این نه تنها به نفع بازنشستگان، بلکه به نفع کل سازمان خواهد بود. به عنوان یک نویسنده، برای من واضح است که همیشه باید به دنبال توسعه ظرفیت‌های انسانی و علمی بود، حتی اگر آن انسان‌ها به دوران بازنشستگی رسیده باشند
- پایانی بر بی‌مهری‌ها و آغاز نگاه مهربانانه‌تر
توجه حجت‌الاسلام والمسلمین خاموشی به پیشکسوتان سازمان اوقاف، یک اتفاق بسیار مهم و مثبت است. ایشان با زبان ساده و روان خود در مجمع عمومی فوق‌العاده کانون بازنشستگان اعلام کردند که “رسیدگی به پیشکسوتان، در واقع احترام به نسل‌هاست.” این سخن، برای ما که سال‌ها در خدمت اهداف عالی این سازمان بوده‌ایم، معنای عمیقی دارد.
آن‌چه که اکنون از سازمان اوقاف انتظار می‌رود، همانطور که ایشان در سخنان خود مطرح کردند، نه تنها حمایت‌های مالی و رفاهی، بلکه ایجاد یک ساختار جامع و علمی برای بهره‌برداری از ظرفیت‌های بازنشستگان است. بازنشستگان اوقاف دیگر باید نه تنها در کمال آسایش زندگی کنند، بلکه باید در روند تصمیم‌سازی‌ها و ایده‌پردازی‌های آینده‌ساز نیز نقش‌آفرین باشند.
- نتیجه‌گیری: دعوت به هم‌افزایی و همراهی مستمر
ما که هم‌زمان با فعالیت‌های اجرایی و علمی سازمان اوقاف در عرصه‌های مختلف، رنج‌ها و خوشی‌های زیادی را تجربه کرده‌ایم، امروز این خواسته را داریم که در پایان خدمت‌مان، از تمام پتانسیل‌های این سازمان برای بهبود شرایط اجتماعی و معیشتی خود و همکاران‌مان بهره‌مند شویم. این نیاز نه تنها یک درخواست فردی، بلکه یک نیاز جمعی است که در صورت تحقق، به رشد و شکوفایی سازمان اوقاف و تحقق اهداف خیرخواهانه آن کمک شایانی خواهد کرد.
در نهایت، شاید همگان فراموش کنند که ما بازنشستگان که اکنون در سایه‌های آرامش و سکوت ایستاده‌ایم، روزگاری در این سازمان پر از تلاطم و فعالیت، سختی‌ها و فداکاری‌های بسیاری را پشت سر گذاشتیم. ولی همچنان امیدواریم که با همکاری، هم‌افزایی و همت بلند مدیران محترم سازمان، این دوران جدید، دوران نیکویی باشد که در آن، بازنشستگان اوقاف به مانند شاغلان از حقوق و امکانات خود برخوردار شوند.
همچنین امیدواریم که این یادداشت به عنوان یک آینه، نگرانی‌ها و پیشنهادات ما را به گوش مسئولان و مدیران ارشد رسانده و گام‌های مثبتی در راستای حل مشکلات بازنشستگان اوقاف برداشته شود