به گزارش افق امروز مسعود پزشکیان، رئیس‌‌‌‌جمهور کنونی در زمانی که برای کارزار ریاست‌جمهوری در حال مناظره بود، بخشی از مفاد موجود در این برنامه – نظیر نیل به رشد ۸درصدی- را بسیار دشوار خوانده بود. او حتی بعد از اینکه از بهارستان به پاستور نقل مکان کرد، در صحن علنی مجلس و میان همکاران سابق خود اعلام کرد چنانچه کابینه او به اجرای بخشی از خط‌مشی‌‌‌‌های برنامه‌‌‌‌های هفتم موفق نشود، به هر آن کس که می‌‌‌‌تواند این برنامه را اجرا کند، اختیار می‌دهد که خود مسوول اجرای برنامه شود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که تحقق برنامه هفتم توسعه به میلیاردها دلار تزریق سرمایه نیاز دارد؛ این در حالی است که فضای کسب‌وکار، به گواه آمارها و اظهارات فعالان اقتصادی همچنان مملو از نااطمینانی است. اعداد مربوط به تشکیل سرمایه نیز منفی هستند و میانگین زمان اتمام پروژه‌‌‌‌های دولتی در غیاب اعتبار کافی، به ۱۷سال رسیده است. واضح و مبرهن است که توسعه و رشد اقتصادی، بدون تزریق سرمایه‌‌‌‌های جدید امکان‌‌‌‌پذیر نیست و حال در این میان، باید دید که برنامه دولت برای نیل به اهداف هفتمین نقشه راه توسعه چیست؟
«باشگاه اقتصاددانان» در این پرونده، بنا دارد به بررسی چالش‌‌‌‌های اجرای برنامه هفتم توسعه بپردازد و بررسی کند که دولت چهاردهم، برای تحقق این برنامه، چه موانعی بر سر راه خود دارد و آیا توان این را دارد که برنامه هفتم را برخلاف چند برنامه قبلی در دولت‌‌‌‌های پیشین ناتمام نگذارد؟