به گزارش افق امروز اعزام تیم زیر ۲۳ سال کشتی ایران به مسابقات قهرمانی آسیا و فتح سکوی نخست این مسابقات با هنرنمایی آینده‌سازان این رشته یکی از مهم‌ترین اتفاقات ورزشی کشور در روزهای نخست سال ۱۴۰۴ بود. آزادکاران کشورمان در پایان این مسابقات و در رده‌بندی تیمی با کسب ۱۹۰ امتیاز مقتدرانه به‌عنوان قهرمانی دست یافتند و تیم‌های ژاپن با ۱۴۶ امتیاز و قزاقستان با ۱۲۳ امتیاز دوم و سوم شدند.
برای ایران مهدی یوسفی در وزن ۷۹، ابوالفضل رحمانی در وزن ۹۲، امیرحسین فیروزپور در وزن ۹۲، امیررضا معصومی در وزن ۱۲۵ کیلوگرم مدال طلا کسب کردند و میلاد والی زاده در وزن ۵۷ به مدال نقره، احمد محمدنژاد جوان در وزن ۶۱، عباس ابراهیم زاده در وزن ۶۵، سینا خلیلی در وزن ۷۰ و محمدمبین عظیمی در وزن ۹۷ کیلوگرم به مدال برنز دست یافتند.
یکی از شاخص‌ترین نفرات این تیم ابوالفضل رحمانی جوان ۱۸ سال آملی بود که با اقتدار توانست عنوان قهرمانی وزن ۸۶ کیلوگرم را از آن خود کند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا در خصوص سطح مسابقات، سختی‌های رقابت در رده سنی بزرگسالان، آینده وزن ۸۶ کیلوگرم و رویای المپیکی خود به صحبت نشست.
متن کامل این گفت وگو در زیر آمده است.
رحمانی از جمله نفرات امید کشتی ایران بود که بام آسیا را در رده سنی بزرگسالان فتح کرد، از رقابت‌های اردن بگویید. سطح این مسابقات چگونه بود؟
باید از فدراسیون کشتی تشکر کنم که این فرصت را به جوانانی مانند من داد تا در بزرگ‌ترین آوردگاه کشتی قاره کهن به میدان بروم. رقابت‌های قهرمانی آسیا در بالاترین سطح برگزار شد و من نیز دوئل سختی با حریفان داشتم. در این وزن حریفانی از هند، مغولستان، ژاپن و قرقیزستان حضور داشتند اما در نهایت توانستم با اقتدار به عنوان قهرمانی برسم.
وزن ۸۶ کیلوگرم را همه با حسن یزدانی می‌شناسند قبول دارید؟
حسن آقا بزرگ کشتی ایران و جهان است وی یک قهرمان صاحب سبک و برای تمام ما الگو است. بله این وزن نه تنها در ایران و آسیا بلکه در سطح جهان در اختیار یزدانی است و من افتخار می‌کنم که در این وزن کشتی می‌گیرم. امیدوارم من نیز بتوانم گام در مسیر بزرگانی مانند حسن یزدانی بگذارم.
کامران قاسمپور هم یک دوره در ۸۶ بود و قرار است دوباره به این وزن بیاید نظرتان در این خصوص چیست؟
من عاشق کشتی‌های کامران هستم. زمانی که او در اسلو و بلگراد قهرمان شد، من نوجوان بودم و آرزو داشتم مثل او زیرگیری کنم.او یکی از الگوهای کشتی من به شمار می‌رود و رقابت با او برای من افتخار است.
در جام تختی ممکن است با کامران روبه‌رو شوید ترسی ندارید؟
بزرگان کشتی برای من قابل احترام هستند اما زمانی که روی تشک می‌رویم دیگر با کسی تعارف نداریم زیرا هر کسی بیشتر تلاش کند، برنده می‌شود. من نیز تلاش خواهم کرد. رقابت سخت است زیرا نفرات سرشناسی مانند کامران قاسمپور قهرمان جهان و علی سوادکوهی در این وزن حضور دارند.
پس گام در بیشه شیر گذاشتید؟
رقابت انتخابی تیم ملی ایران در سطح جهانی است و حتی در برخی از اوزان برنده انتخابی تیم ملی مدعی اصلی جهانی به شمار می‌رود. کشتی ایران اکنون رقابتی شده و من نیز تلاش دارم در این رقابت بهترین نتیجه ممکن را به ثبت برسانم. رقابتی شدن انتخابی‌های تیم ملی به سود کشتی و موجب انگیزه و پیشرفت جوانان خواهد شد. ترافیک قهرمانان در وزن ۸۶ کیلوگرم ایران و جهان زیاد است و این وزن یکی از مهیج‌ترین رقابت‌های جهان و المپیک به شمار می‌رود.
در سطح جهان هم حریفان سرسختی دارید کدوم حریف جهانی بیشترین جذابیت برای شما دارد؟
تا سال گذشته دیوید تیلور آمریکایی در این وزن بود و همیشه دوست داشتم با او مبارزه کنم اما قسمت من مبارزه با تیلور نبود. اکنون ماگومد رمضانوف قهرمان المپیک۲۰۲۴ پاریس در این وزن حضور دارد که چند روز پیش هم قهرمان اروپا شد. ابراهیم کادیف از روسیه و آرون بروکس آمریکایی دیگر مدعیان این وزن هستند. در ایران نیز مدعیان زیادی وجود دارد. امیدوارم بتوانم در آزمون این وزن سربلند خارج شوم.
پس برای مبارزه به رقیبان ملی و جهانی آماده هستید؟
بله برای رسیدن به قله افتخار باید همیشه آماده بود. رقیبان من بزرگ و قابل احترام هستند اما من از کودکی یاد گرفتم که ابتدا ترس نداشته باشم و در ادامه برای ماندن در مسیر قهرمانی تلاش کنم. من آموختم باید با واژه ترس بیگانه بود. اگر بترسم مسیرم ناهموار خواهد شد. باید در مسیر قهرمانی ثابت قدم باشم.
مشخص است که مدال قهرمانی آسیا به شما اعتماد به نفس داده…
اتفاق خوبی بود. من در ۱۸ سالگی این مدال را کسب کردم و به این باور رسیدم که می‌شود مبارزه کرد. اولین تجربه من در رده‌سنی بزرگسالان بود و از این آزمون موفق بیرون آمدم. اگر بتوانم روند رو به رشد خود را ادامه دهم می‌توانم تا پیش از ۲۳ سالگی در المپیک هم کشتی بگیرم.
امیرحسین زارع در ۱۹ سالگی برنز المپیک را کسب کرد.
باید یک تشکر ویژه از زارع بکنم. من و او از آمل هستیم. از زمانی که کشتی را شروع کردم امیرحسین به مانند یک برادر بزرگ به من کمک کرده است. با تشویق‌های ایشان من راه زیادی را طی کردم. باید یک تشکر ویژه از آقای زارع داشته باشم. امیرحسین به من روحیه و انگیزه داد و هنوز هم از تجربیات ایشان استفاده می‌کنم. امیدوارم من و آقای زارع در ترکیب تیم اعزام به لس‌آنجلس باشیم و ۲ طلای المپیک را برای ایران عزیز کسب کنیم.
شما هم آملی هستید؟
من بچه بندپی مازندران هستم اما از ابتدا در آمل زندگی کردم. آمل شهر قهرمانان بزرگ است در این شهر نامدارانی مانند قاسم رضایی، محمدهادی ساروی و امیرحسین زارع در المپیک درخشیدند. علی ارسلان دیگر قهرمان این شهر است. فردین هدایتی فرنگی کار جوان ایران نیز از شهر آمل اکنون مدعی به شمار می‌رود.
پس شما هم مدال المپیک را برای خودت کنار گذاشتید؟
نه اینگونه نیست. تصور مدال المپیک بدون تلاش و پشتکار امکان پذیر نیست. برای رسیدن به طلای المپیک باید یک کشتی‌گیر ششدانگ بود و این همیشه مورد تاکید علیرضا دبیر رئیس فدراسیون است. باید بجنگم، تلاش کنم و با تمرین مستمر آمادگی خود را حفظ کنم. هیچ قهرمانی به صورت شانسی مدال طلای المپیک را کسب نمی‌کند. پشت هر مدال المپیک یک برنامه بلند مدت چند ساله وجود دارد.
از دبیر گفتید، الان شرایط کشتی ایران چگونه است؟
در بهترین شرایط ممکن به سر می‌بریم و مدعیان کشتی ایران هر روز بیشتر می‌شوند. بهترین امکانات و سالن‌ها در اختیار ما است و رئیس فدراسیون و کادر فنی به جوانان نیز توجه ویژه دارند. تیم‌های ایران و نفرات آن در کشتی جهان اکنون مدعی به شمار می‌روند و ما در هر رده سنی چندین مدعی را دارم.
الگوی ورزشی شما چه قهرمانانی است؟
همه کشتی گیران مرام و مسلک تختی را دوست دارند و به دنبال آن هستند که مانند تختی محبوب مردم شوند. کشتی‌های کامران را دوست دارم او یک زیرگیر قهار است و من نیز تلاش دارم تا بهترین زیرگیری‌ها را انجام دهم. امیرحسین زارع در نقش برادر بزرگ‌تر برای من زحمت کشیده است. اگر بخواهم از پیشکسوتان کشتی نام ببرم عبدالله موحد و امامعلی حبیبی را دوست دارم. موحد یکی از الگوهای من است.
ورزش دیگر را هم دنبال می‌کنید؟
بله من بوکس هم کار می کنم و در کنار کشتی رشته‌های دیگر را به صورت تفریحی انجام می‌دهم.
فوتبالی هم هستید؟
بله فوتبال را پیگیری و طرفدار تیم استقلال تهران هستم.
به کسی هم قول خاص ندادید؟
چرا اتفاقا، من زمانی که بچه بودم با پدربزرگم به باشگاه ورزشی رفتم و او تاکید داشت که من باید تلاش کنم و قهرمان شوم. تاکید داشت که برای قهرمانی جهان بجنگم اما عمرش به دنیا نبود و این روزها را ندید. اما من هنوز صحبت‌هایش را در گوش دارم و با خودم عهد بستم که به حرف‌های پدربزرگم عمل کنم. امیدوارم بتوانم با کسب طلای جهان و المپیک به وعده ای که داده بودم عمل کنم.
