به گزارش افق امروز
به نقل از ایرنا، برآوردهای جدید ایرباس نشان می‌دهد منطقه آسیا–پاسیفیک سهمی نزدیک به ۴۶ درصد از تقاضای جهانی برای هواپیما در ۲۰ سال آینده خواهد داشت؛ هند و چین نقش محوری در این موج تقاضا را دارند که پیامدهای اقتصادی و زیست‌محیطی گسترده‌ای به دنبال دارد.
براساس این گزارش که در نشست سالانه «انجمن شرکت‌های هواپیمایی آسیا–اقیانوسیه» در بانکوک ارائه شد، این منطقه ۴۶ درصد از کل تقاضای جهانی برای هواپیماهای جدید را به خود اختصاص می‌دهد. ایرباس میزان نیاز جهانی در این بازه ۲۰ ساله را ۴۲ هزار و ۵۲۰ فروند برآورد کرده است.
آناند استنلی، رئیس ایرباس در منطقه آسیا–اقیانوسیه، اعلام کرد: «هند و چین نقشی محوری در رشد بازار ایفا می‌کنند.» وی افزود که پیش‌بینی می‌شود ترافیک سالانه مسافران در منطقه با نرخی معادل ۴.۴ درصد رشد کند که بالاتر از میانگین جهانی ۳.۶ درصد است.
هند، به‌عنوان یکی از سریع‌ترین بازارهای در حال توسعه صنعت هوانوردی، در سال‌های اخیر سفارش‌های گسترده‌ای برای نوسازی و افزایش ناوگان خود ثبت کرده است تا پاسخگوی افزایش تقاضای سفرهای داخلی و بین‌المللی باشد.
به گفته ایرباس، شرکت‌های هواپیمایی منطقه آسیا–اقیانوسیه طی این دوره به حدود ۳ هزار و ۵۰۰ هواپیمای پهن‌پیکر و نزدیک به ۱۶ هزار و ۱۰۰ هواپیمای تک‌راهرو نیاز خواهند داشت. از این تعداد، ۶۸ درصد برای توسعه ناوگان و ۳۲ درصد برای جایگزینی هواپیماهای قدیمی و کم‌مصرف خواهد بود.
ایرباس تأکید کرده است که نسل جدید هواپیماهای پهن‌پیکر این شرکت می‌تواند تا ۲۵ درصد بهبود در مصرف سوخت و کاهش معنادار در انتشار کربن ایجاد کند. استنلی در پایان گفت: «منطقه آسیا–اقیانوسیه وارد مرحله‌ای نو از رشد شده است؛ رشدی که با گسترش مسیرهای پروازی، افزایش سهم شرکت‌های ارزان‌قیمت و توسعه زیرساخت‌های هوانوردی همراه شده است.»
به گزارش ایرنا، پیش‌بینی ایرباس بازتابی از گسترش سریع طبقه متوسط و افزایش سفرهای هوایی و باری در آسیا است. این رشد، فرصت‌هایی در حوزه تولید، خدمات فرودگاهی، آموزش خلبانان و صنایع تأمین‌کننده ایجاد می‌کند اما چالش‌های زیست‌محیطی و زیرساختی را نیز تشدید می‌کند. فشار به فرودگاه‌ها برای توسعه باندها، پارکینگ هواپیما و خدمات لجستیکی افزایش می‌یابد و دولت‌ها باید هم‌زمان با توسعه ظرفیت، تدابیر کاهش انتشار کربن در حمل‌ونقل هوایی را در دستور کار قرار دهند.
از منظر صنعتی، تامین این حجم هواپیما نیازمند تعمیق زنجیره تأمین منطقه‌ای، تدارک نیروی انسانی ماهر و سرمایه‌گذاری عظیم در نگهداری و تعمیرات است. برای ایران و شرکت‌های منطقه‌ای، پیام روشن است: فرصت مشارکت در بخش‌های خدماتی، تعمیر و آموزش وجود دارد اما نیاز به سرمایه‌گذاری و استانداردسازی فراتر از مرزها دارد.