به گزارش افق امروز مشکلات تجارت خارجی، در فرصت آماده‌سازی کشور برای اجرایی شدن تجارت آزاد با اوراسیا باید با هم دیده و حل شوند تا در زمانی که الحاق اتفاق می‌افتد ایران بتواند از این ظرفیت‌ها به نفع خود استفاده کند؛ در غیر این صورت ما به یک بازار وارداتی تبدیل می‌شویم و تجارت به صورت دوطرفه با کشورهای عضو در جریان نخواهد بود.
پیوستن به موافقت‌نامه‌های بین‌المللی تجاری و اقتصادی، آورده‌های مثبتی برای کشورها دارد و تجارت آزاد ایران و اوراسیا هم از این منظر حائز اهمیت است. حجم صادرات ما با اوراسیا بعد از اجرای تجارت ترجیحی، نسبت به سال‌های گذشته از لحاظ ارزش و وزن، حدود ۲۰ درصد رشد داشته و به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار رسیده است.
حجم واردات ما از اوراسیا را نیز حدود یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار اعلام کرد و در حال حاضر تا حدودی تراز تجاری ما با اوراسیا برابر و اندکی به نفع کشورهای مقابل است؛ اما اگر آمادگی لازم را نداشته باشیم این اعداد به نفع کشورهای عضو اوراسیا مثبت‌تر خواهد شد.
حضور کشورهای قدرتمندی مثل روسیه و قزاقستان و بقیه کشورهای منطقه اوراسیا می‌تواند فرصت مناسبی برای گسترش تجارت ما چه در بخش سرمایه‌گذاری مشترک و چه در موضوع افزایش صادرات باشد.
عمده صادرات ما صادرات با ارزش‌افزوده پایین یا بعضاً به صورت خام است. این امر در رقابت‌های منطقه‌ای و با عضویت ایران در پیمان‌های مختلف می‌تواند برای ایران یک تهدید باشد. به این صورت که ایران فقط صادرکننده مواد خام و نیمه ساخته باشد و در مقابل کشورهای طرف قرارداد ایران بتوانند از فرصت برداشته شدن تعرفه‌ها با صادرات محصول به داخل ایران، تراز تجاری را به نفع خود مثبت کنند.
البته این به این معنا نیست که ما باید نگران باشیم و به این توافقات ملحق نشویم و دور خودمان دیوار بکشیم. نمی‌توان در میان‌مدت و بلندمدت خودمان را ایزوله کنیم. چه اوراسیا و چه شانگهای و چه دیگر پیمان‌های تجاری، بدون توجه به توسعه زیرساخت‌ها، تبدیل به تهدید می‌شوند.
با توجه به بازه زمانی برای آماده‌سازی که معمولاً در این توافقات در نظر گرفته می‌شود، هم سیاست‌گذاران باید در جهت ایجاد زیرساخت‌ها حرکت کنند و هم تولیدکنندگان تلاش کنند از نظر کیفیت و قیمت تمام شده در رقابت سالم، افزایش صادرات و تولید محصول با ارزش‌افزوده بیشتر داشته باشند و بازارها را به دست بیاورند.
چه عضو این پیمان‌ها باشیم و چه نباشیم، تحریم‌ها تأثیر خود را بر تجارت خارجی به جا خواهند گذاشت. به خصوص که این کشورها با کشورهای بزرگ اعمال کننده تحریم‌ها تجارت می‌کنند و علاقه‌مند به از دست دادن بازارهای بزرگی مثل اروپا و آمریکا نیستند؛ ازاین‌رو، یکی از موانع افزایش حجم صادرات از طرف ما این موضوع است.
مانع دیگر عدم پذیرش FATF است. حتی کشورهایی مثل روسیه و چین که شرکای تجاری ما هستند به دلیل قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF نمی‌توانند با ما مستقیم و از طریق روابط بانکی تجارت را ادامه دهند. این موضوع باید زودتر تعیین تکلیف شود.
تولیدکنندگان باید آموزش کافی ببینند که تولیداتشان را دقیقاً با استانداردهای مورد نظر خریداران در اوراسیا، مناسب‌سازی کنند.
از همه این‌ها مهم‌تر، موضوع حمل‌ونقل است. ناوگان حمل‌ونقل زمینی دریایی و هوایی ما به دلیل تحریم‌ها مشکلات زیادی برای تجار ایجاد کرده و افزایش هزینه‌ها را در پی دارد. این مسائل باید قبل از شروع تجارت آزاد
با اوراسیا برطرف شوند.