به گزارش افق امروز تغییر زیربنایی سامانه‌‌‌ها برای بهره‌‌‌گیری از امکانات جدید نرم‌‌‌افزاری کاری بسیار معمول و پسندیده است، اما افراط در این کار نه‌تنها زحمت دست‌‌‌اندکاران را کمرنگ می‌کند، بلکه کاربرانی را که مدت زیادی نیست بر روند کار مسلط شدهاند به زحمت می‌‌‌اندازد. در این مورد نگارنده به یاد دارد که در ابتدای راه‌‌‌اندازی بخش «پذیره‌‌‌نویسی» سامانه مزبور و حذف پذیره‌‌‌نویسی کاغذی چه مشقتی در آموزش روش کار به چند پیرمرد قدیمی سهامدار از دوستان و آشنایان تحمیل شد و البته خوشحالی سیستمی شدن پروسه پذیره‌‌‌نویسی، آن مشقت را ناچیز جلوه می‌‌‌داد، اما اینک در حالی که هنوز دوسال از آن ماجرا نگذشته، همان آشنایان تماس گرفته‌اند و از مشکلاتی که با آن برخورد کرده‌‌‌اند، می‌‌‌گویند! البته در همان روزهای اول مشکلات پیش‌آمده حل شد.
در شرکت‌های پیشرفته خارجی برای تغییر یک سامانه روند دقیق و موشکافانه‌‌‌ای پیش‌بینی می‌شود که اولین مقدمه آن روشن شدن «چرایی» و «امتیازات» تغییرات از یک‌‌‌سو و از سوی دیگر بررسی و پیش‌بینی اثرات احتمالی آن بر راحتی و عادت‌‌‌های کاربران است. این در حالی است که در مدت اخیر که سامانه جدید «دارا» راه‌‌‌اندازی شده بود و در هنگام ورود به سامانه فعلی پنجره کوچکی استفاده از آن را به کاربران پیشنهاد می‌‌‌داد، از سامانه جدید به‌عنوان درگاه ذی‌نفعان با «نام» و «چهره» جدید یاد می‌شد که مشخص است این دو ویژگی به‌تنهایی چندان دلیل مناسبی برای ارتقا و گسیل اجباری
کاربران نیست! گرچه با گشت‌وگذار در امکانات بخش «پذیره‌‌‌نویسی» درگاه جدید ذی‌نفعان متوجه ویژگی‌های جدیدی می‌‌‌شویم. مشابه این اتفاق چندی پیش در مورد سایت TSETMC.comرخ داد که یک‌‌‌مرتبه کاربران را مجبور به استفاده از وبگاه جدید کردند که مشکلات و اعتراضات زیاد فعالان بازار را برانگیخت، به‌طوری‌‌‌که «شرکت مدیریت فناوری بورس تهران» مجبور شد وبگاه قبلی را با نشانی old.TSETC.com دوباره بالا بیاورد که هنوز هم توسط تعداد قابل‌‌‌توجهی از کاربران استفاده می‌شود.
با سپاس دوباره از زحمات دوستان خودم در بخش فناوری بورس و با مدد از تجربه نزدیک به دودهه‌‌‌ای در زمینه پشتیبانی نرم‌‌‌افزار اکیدا توصیه می‌‌‌کنم از مدیریت «بخشنامه‌‌‌ای» و «ضربتی» در سامانه‌‌‌هایی که کاربران مورد استفاده قرار می‌دهند، پرهیز کنند.
مجوز سهام جایزه برای سهامداران دو شرکت
هفته گذشته سازمان بورس مجوز افزایش سرمایه دو شرکت را صادر کرد که یکی بورسی (کحافظ) و دیگری فرابورسی (حسیر) بود. «کاشی و سرامیک حافظ» اجازه یافت سرمایه خود را از حدود ۹۸۰میلیارد تومان با ۱۲۳درصد افزایش از محل تجدیدارزیابی دارایی‌ها به اندکی بالاتر از ۲.۲همت برساند. «کحافظ» از شرکت‌های در اختیار بانک صنعت و معدن بود که در سال ۹۱ در حالی که وضعیت عملیاتی جالبی نداشت به سهامدار عمده فعلی واگذار شد.
سهامدار جدید هم (احتمالا) با درآمدهایی که از حوزه فناوری ارتباطات و اطلاعات به‌دست آورده بود، دنبال سبد دیگری به جز حوزه فاوا (فناوری اطلاعات) برای گذاشتن بخشی از تخم‌‌‌مرغ‌‌‌هایش بود! طی یک‌‌‌دهه مدیریت جدید، دو افزایش سرمایه در این نماد انجام شد که اولی ۸۱۶درصدی از تجدید ارزیابی در سال ۱۳۹۸ و دومی ۲۵۰درصدی از محل آورده نقدی در سال ۱۴۰۱ بود. بدیهی است که برای تجهیز منابع در جهت نوسازی کارخانه در این مدت سود نقدی چندانی دست سهامداران را نگرفت و شاید در آخرین مجمع سالانه در ۱۴۰۳ بود که سهامداران پس از سال‌ها شیرینی تقسیم سود نسبتا مناسبی را چشیدند. بعد از آن تقسیم سود شیرین اینک قرار است در مجمع فوق‌‌‌العاده‌‌‌ای که به‌زودی برگزار می‌شود، به ازای هر صد سهمی که دارند، ۱۲۳سهم جایزه شیرین هم دریافت کنند.
«ریل سیر کوثر» با نماد «حسیر» که درحال حاضر با استفاده از ۷۴واگن به جابه‌جایی مسافر می‌‌‌پردازد، در بیانیه ثبتی که برای دریافت مجوز افزایش سرمایه حدود ۱۲۰میلیاردتومانی خود به بیش از ۵۶۵میلیارد تومان ارائه داده، خاطرنشان کرده که تعداد واگن‌‌‌هایش را تا پایان امسال به ۹۲دستگاه می‌‌‌رساند. با این حساب سهامداران «حسیر» به ازای هر صد سهم خود اندکی بیش از ۳۶۹سهم جایزه دریافت خواهند کرد.
این سود انباشته رسوب‌کرده در ترازنامه شرکت، عملیاتی نبوده و عمدتا ناشی از معاملات سودآوری است که در یکی، دوسال قبل انجام داده است. در جدول، مشخصات حق‌‌‌تقدم‌‌‌های درحال پذیره‌‌‌نویسی آمده است. برخی از نمادهای جدول پیوست هنوز حق‌‌‌تقدم‌‌‌شان بازگشایی نشده یا در بازگشایی به قیمتی که ناظر مناسب ببیند، حراج نشده که با علامت – مشخص شده است.