به گزارش افق امروز
به نقل از ComicBook، حضور در یک مجموعه‌ی بزرگ هالیوودی می‌تواند سکوی پرتابی مهم برای بازیگران جوان باشد، اما هم‌زمان فرآیندی طاقت‌فرسا و زمان‌بر به شمار می‌رود. تولید هر قسمت ماه‌ها به طول می‌انجامد و پس از آن، بازیگران باید وارد چرخه‌ی طولانی تبلیغات و مصاحبه‌های مطبوعاتی شوند. اما واتسون، ستاره‌ی نقش هرماینی گرنجر در هشت فیلم هری پاتر اخیراً در گفت‌وگویی با مجله‌ی Hollywood Authentic توضیح داد که چرا پس از پایان این مجموعه مدتی طولانی از بازیگری فاصله گرفت.
او گفت: «از یک جهت انگار در لاتاری برنده شدم و تجربه‌ای کاملاً غیرمعمول داشتم. اما بخش بزرگ‌تر از خود کار، فروش و تبلیغ آن بود. تعادل در این میان به‌هم می‌خورد. صادق باشم، دلم برای فروختن چیزی تنگ نمی‌شود. آن بخش برایم روح‌فرسا بود. اما دلم برای استفاده از مهارت‌هایم و خود هنر بازیگری خیلی تنگ می‌شود. چون در نهایت فقط فرصت اندکی برای بخشی داشتم که واقعاً لذت می‌بردم.»
واتسون ادامه داد: «روی صحنه‌ی فیلم‌برداری، فرصت تمرین کم است. اما وقتی می‌توانی درباره‌ی یک صحنه فکر کنی، آماده شوی و لحظه‌ای که دوربین شروع می‌کند، تمام جهان را فراموش می‌کنی و فقط در همان لحظه حضور داری. این برایم مثل یک مدیتیشن عمیق بود. چیزی که نمی‌توانی جای دیگری تجربه کنی. برای همین آن حس را خیلی عمیق دلتنگم. ولی دلتنگ فشارها نیستم.»
سال‌ها است که طرفداران درباره‌ی احتمال اقتباس سینمایی نمایشنامه Harry Potter and the Cursed Child و بازگشت واتسون، دنیل ردکلیف و روپرت گرینت گمانه‌زنی می‌کنند. با‌این‌حال چنین پروژه‌ای بسیار بعید به‌نظر می‌رسد. کریس کلمبوس، کارگردان دو قسمت نخست پیش‌تر این ایده را «غیرممکن» توصیف کرده بود. افزون‌براین واتسون هم علاقه‌ای به بازگشت نشان نداده است. چنین فیلمی بدون شک نیازمند کارزار تبلیغاتی عظیمی خواهد بود و او خود اذعان کرده که بخش تبلیغات برایش «روح‌فرسا» است.
در عین حال یک سریال تلویزیونی جدید از هری پاتر در دست ساخت است اما احتمال حضور واتسون در آن تقریباً صفر است. استفاده از بازیگران فیلم‌های اصلی می‌تواند مقایسه‌های اجتناب‌ناپذیر را تشدید کرده و حتی یک حضور کوتاه از او یادآور بیش‌ازحد نسخه‌ی سینمایی خواهد شد.
اگرچه بازگشت به هری پاتر بعید به‌نظر می‌رسد، اما شاید واتسون روزی در یکی از فرنچایزهای بزرگ مانند مارول، دی‌سی یا جنگ ستارگان دیده شود. البته چنین پروژه‌هایی فشار زیادی به‌همراه دارند و مشخص نیست او حاضر باشد بار دیگر وارد چنین چرخه‌ای شود یا خیر. همان‌طور که خودش می‌گوید، «دلتنگ هنر هستم، اما دلتنگ فشار نه.»