به گزارش افق امروزسرمایهگذاری برای تولید به معنای ایجاد ارزش افزوده برای کشور و توزیع ثروت است. این فرآیند نه تنها به تولید ثروت کمک میکند، بلکه آن را بین مردم تقسیم میکند و به افزایش تولید ناخالص داخلی (جیدیپی) و رفاه عمومی منجر شده و در نهایت، به بهبود شرایط و کیفیت زندگی مردم میانجامد. چندین سال است که شعار سال حول محور اقتصاد میچرخد و این نشاندهنده اهمیت ویژهای است که رهبر معظم انقلاب و مشاوران ایشان به اقتصاد کشور میدهند، اما باید تلاش کنیم که این شعارها تنها در حد شعار باقی نمانند و به عمل تبدیل شوند. سرمایههای داخلی شامل سرمایههای خرد و کلان هستند. در تمام دنیا، مجموعهای به نام بورس وجود دارد که وظیفه اصلی آن جذب سرمایههای خرد مردم و هدایت آنها به سمت تولید و ایجاد ارزش افزوده است، نه به سمت دلالی و سوداگری.متأسفانه، بهدلیل وقایع دو سال گذشته در بورس، بسیاری از مردم نسبت به آن بدبین شدهاند و تصور میکنند که بورس ابزاری برای بازیهای اقتصادی ناپاک است. به نظر من، ابتدا باید این تصور نادرست را از بورس زدود. بورس باید تلاش کند تا چهرهاش را تطهیر کند و مجدداً اعتماد مردم را جلب نماید. ما در کشور با انجام فعالیتهای تولیدی، باید از اقدامات سوداگرانه مانند سرمایهگذاری در بخشهای طلا، ارز، ملک و … دوری کنیم و با روی آوردن به بخش تولید، که میتواند بازده بیشتری را برای کشور به همراه داشته باشد، اقتصاد کشور را در مسیر درستی هدایت کنیم. سرمایهگذاری در بخش تولید، اگرچه ممکن است در کوتاهمدت بازدهی کمتری داشته باشد، اما در درازمدت میتواند نتایج بسیار خوبی به همراه داشته باشد.
سیاستها باید بهگونهای تنظیم شوند که شیب سود در بخش تولید افزایش یابد تا سرمایهگذاران رغبت بیشتری برای ورود به این حوزه از خود نشان دهند. در همه کشورها، بر اساس فضای آرامی که ایجاد میشود، سرمایهگذاران خارجی به آن کشور مراجعه میکنند. در این راستا، دولتها باید تضامین و امنیت لازم را برای سرمایهگذاران خارجی فراهم کنند.
علاوه بر سرمایهگذاران خارجی، ما باید به سرمایه ایرانیان خارج از کشور نیز توجه کنیم. در صورت فراهمسازی شرایط مناسب از نظر امنیت اقتصادی و روحی-روانی، کشور ما میتواند به یک مقصد جذاب برای سرمایهگذاری تبدیل شود و سود خوبی برای سرمایهگذاران به ارمغان آورد.
در این صورت، کشور ما تکان جدی خورده و ارزش افزوده خوبی ایجاد خواهد شد. متأسفانه، در حال حاضز چهره کشور ما به چهرهای فقیر شبیه شده است، اما با توسعه بخش تولید، میتوانیم نمای شهرها، جادهها، اتوبانها، باغها، جنگلها، دشتها و بیابانهای ایران پهناور را به شکل یک کشور برخوردار و لایق تغییر دهیم.