افق امروز و به نقل از همشهری آنلاین ؛ صفحه‌نمایش برای والدین پرمشغله، به‌ویژه آن‌هایی که هیبریدی کار می‌کنند، یک موهبت است؛ فرزندتان را جلوی یک ویدیو می‌نشانید و فرصتی پیدا می‌کنید تا به یک همکار زنگ بزنید، ظرف‌ها را بشویید یا حتی دوش بگیرید. با این حال، دکتر جین شینسکی، رئیس آزمایشگاه کودک، که یادگیری و حافظه نوزادان را در دانشگاه لندن مطالعه می‌کند، می‌گوید که قبل از دو و نیم سالگی، کودکان از هر چیزی که روی صفحه می‌بینند چیز زیادی یاد نمی‌گیرند. آنها در درک سخنان مشکل دارند و ارتباط رویدادهای روی صفحه را با زندگی واقعی نمی‌فهمند.
در حالی که کودک شما در مقابل یک صفحه نمایش نشسته است، چیزی را از دست می‌دهد که به طور بالقوه بسیار غنی‌تر است، مانند مشارکت در خواندن یک کتاب، ورزش و تحرک یا حتی خوابیدن. سازمان بهداشت جهانی یا WHO زمان تماشای صفحه نمایش را برای کودکان زیر یک سال صفر و برای کودکان دو تا چهار ساله یک ساعت یا کمتر در روز توصیه می‌کند.
برخی از محققان تاکید کرده‌اند که این زمان‌ها ایده آل است و در بسیاری از خانواده‌ها قابل اجرا نیست. این گروه فرمول کاهش آسیب را پیشنهاد می‌کنند. صرف ۲۰ دقیقه یا بیشتر برای تماشای برنامه‌های مناسب گروه سنی در کنار شما نسبت به گذراندن ساعات طولانی بدون نظارت برای تماشای تلویزیون و محتوای بزرگسالان، آسیب کمتری به رشد آنها می‌زند.
۴ راهکار عملی برای کنترل وابستگی فرزندان به دستگاه‌های دیجیتال | چرا صفحات نمایش مضر هستند؟
استفاده کودکان ما از دستگاه‌های دیجیتال و اسکیرین‌ها روز به روز افزایش می‌یابد و این اختلالاتی را برای مغز آنها ایجاد خواهد کرد. برای کنترل این شرایط اما راهکارهایی وجود دارد که بهتر است با انجام آنها دست به کار شوید و جلوی ضرر را بگیرید.
به گزارش همشهری آنلاین، کاملا مشهود است که زمان استفاده کودکان از صفحه نمایش زیاد شده و همچنان هم در حال بیشتر شدن است. گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها و کنسول‌های بازی ویدیویی، همگی با صفحات نمایشی خود بیشتر روز فرزندان ما را احاطه کرده است.
آکسیوس گزارش داد که کودکان بین ۶ تا ۱۲ سال حداقل ۵۰ درصد از روز خود را جلوی صفحه نمایش می‌گذرانند و این در حالی است که بر اساس توصیه انجمن اطفال این عدد باید یک ساعت یا کمتر در روز -برای کودکان بالای دو سال- باشد. این یک ساعت ممکن است یک هدف غیر واقعی باشد؛ بسیاری از کودکان بیشتر تکالیف مدرسه و روابط اجتماعی خود را به صورت آنلاین پیش می‌برند اما نگرانی‌ها حتی بیشتر است؛ این زمان تأثیری منفی روی کودکان دارد.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که استفاده از صفحه نمایش بر روی مغز کودکان تأثیر منفی می‌گذارد. محققان دانشگاه آلبرتا دریافتند که کودکان ۵ ساله‌ای که روزانه دو ساعت یا بیشتر از صفحه نمایش استفاده می‌کنند، تقریبا هشت برابر بیشتر در معرض تشخیص ADHD هستند. ADHD یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی رشدی دوران کودکی است. معمولا در دوران کودکی تشخیص داده می‌شود و اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در توجه، کنترل رفتارهای تکانشی و کنترل فعالیت بدنی خود مشکل داشته باشند و احتمال دارد بدون فکر کردن به نتیجه عمل کنند.
چنین نتایجی در مورد نوجوانان هم وجود دارد؛ هر چه یک فرد نوجوان بیشتر از صفحه نمایش استفاده کند، احتمال بروز علائم ADHD در او بیشتر است؛ حتی اگر آنها قبل از رسیدن به سنین نوجوانی علائم مرتبط با بیش فعالی و نقص توجه نداشته باشد. استفاده زیاد از دستگاه‌های دیجیتال همچنین با افسردگی و اضطراب در نوجوانان ارتبط دارد؛ این را مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر کرده است.
حال که ارتباط بین زمان استفاده از این وسایل و تاثیر آن بر رشد مغز فرزندان ما کاملا واضح است، چاره چیست؟ چگونه می‌توانیم زمان استفاده از اسکیرین‌ها را محدود کنیم؟
الگویی برای رفتاری باشید که می‌خواهید ببینید
اگر زمان استفاده از صفحه نمایش فرزندتان برای شما نگران کننده است، ممکن است لازم باشد ابتدا میزان استفاده از صفحه نمایش خود را ارزیابی کنید. بزرگترها الگوی رفتار کودکان (مخصوصا کوچکترها) هستند. بنابراین یک مصداق خوب باشید. هنگام شام خانوادگی یا برای یک شب بازی یا تفریح دورهمی، اسکیرین را کنار بگذارید. این به همه شما فرصتی می‌دهد تا زندگی به دور از صفحه نمایش را تجربه کنید و لذت ببرید.
جایگزین‌های مورد علاقه آنها را پیدا کنید
دستگاه‌های دیجیتالی و کامپیوتری سرگرم‌کننده هستند، این یک واقعیت است. اگر می‌خواهید فرزندتان را از آنها دور کنید، باید فضایی رقابتی ایجاد کنید. فعالیت‌های سرگرم کننده‌ای در خارج از خانه و دور از این قبیل وسایل را با برنامه‌ریزی کنید. بازدید از موزه، پیک نیک، پیاده‌روی و فعالیت‌های ورزشی ایده های خوبی هستند. کاری را پیدا کنید که برای همه شما با هم سرگرم کننده باشد. این نه تنها فرصتی برای ارتباط و داشتن زمانی با کیفیت است، بلکه به مرور دستگاه از دید و شاید از ذهن او خارج می‌شود.
استفاده شبانه از دستگاه‌ها را محدود کنید
صفحه نمایش می‌تواند بر الگوی خواب کودکان و بزرگسالان تأثیر منفی بگذارد. نه‌تنها صدای دریافت پیام و اعلان‌ها می‌توانند خواب را مختل کنند، بلکه به‌راحتی می‌توان قبل از خواب در یک بازی غرق شد و تا دیروقت بیدار ماند و دچار مشکل شد. برای پایان دادن به وسوسه و کمک به تنظیم الگوهای خواب سالم، یک ساعت قبل از خواب همه دستگاه‌ها را خاموش کنید و آنها را از تخت دور نگه دارید.
یک قرارداد روشن تنظیم کنید
با فرزندتان قراردادی بنویسید وبرای تماشای صفحه نمایش‌ها از قوانینی مشخص پیروی کنید؛ هر دو آن را امضا کنید و مطمئن شوید که زمان و مکان مناسب استفاده از دستگاه‌های دیجیتال و همچنین محدودیت‌هایی را که هر دو با آنها موافقت کرده‌اید ذکر کرده‌اید. عواقب هر گونه تخلف را روشن کنید و تاکید کنید که جای هیچ بحثی وجود ندارد.
نکته مهم دیگر نوع محتوایی است که آنها با آن درگیر هستند. شینسکی می‌گوید آنچه اهمیت دارد این است که برنامه‌ها با سرعت آهسته، آموزشی و متناسب با سن باشند. تحقیقات نشان می‌دهد زمان بیش از حد استفاده از صفحه نمایش ممکن است باعث شود کودکان دایره لغات کمی داشته باشند، کمتر بتوانند خلق و خوی خود را کنترل کنند و پرخاشگرتر باشند.
هنگامی که کودکان دو ساله می‌شوند، مزایای آموزشی استفاده از صفحه نمایش شروع می‌شود. دکتر ساندرا ماترز روانشناس از بخش آموزش دانشگاه آکسفورد می گوید «اگر فرزند شما به شیوه‌ای سازنده با آنچه روی صفحه است درگیر شود، شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد در حال یادگیری است. اما همه برنامه‌ها و بازی‌ها برای توسعه کودکان خوب نیستند.»
انتخاب یک برنامه یا بازی با کیفیت بالا ضروری است. وقتی صحبت از محتوا به میان می‌آید، تعامل فعال مهم است. انتخاب یک برنامه یا بازی، چیزی که زمان با کیفیتی را برای شما فراهم می‌کند اهمیت دارد. کودکان خردسال بیشتر از تعاملات اجتماعی یاد می‌گیرند پس برنامه‌های تعاملی انتخاب‌های بهتری هستند.
پروین کاور، متخصص فناوری و مادر دو فرزند خردسال می‌گوید «قبل از خرید هر چیزی که مربوط به فناوری باشد، (برای فرزندتان) از خود بپرسید: آیا من برای درک این موضوع وقت دارم؟» کیت ادواردز، معاون رئیس امنیت آنلاین کودکان نیز تاکید می‌کند که بیشتر والدین نگران فناوری هستند، و اگرچه مهم است که اجازه ندهید این موضوع از کنترل خارج شود، باید با فرزندتان به آن بپردازید.