به گزارش افق امروز تابلوی «شکوفه گیلاس» از مجموعه «صد منظره ادو»، تصاویری نمادین از ژاپن را در فصل بهار با شکوفه‌های گیلاس (ساکورا) ترسیم می‌کند. این اثر با تکنیک چاپ چوبی ژاپنی (اوکییوئه) بیش از هر چیز یادآور شعری از کوبایاشی ایسا هایکوسرای ژاپنی است: «دنیا پر از رنج است، با اینحال درختان گیلاس شکوفه می‌دهد».
شکوفه‌های گیلاس، نماد فصل بهار در ژاپن و بیانگر مفاهیم عمیق فلسفی و فرهنگی این جغرافیاست. این شکوفه‌ها نماد زیبایی گذرا و تأمل در ناپایداری زندگی (مفهوم مونو نو آواره) هستند. هیروشیگه با نمایش اوج شکوفایی گیلاس‌ها در بهار، این فلسفه را به صورت بصری بیان کرده است.
هیروشیگه نقاش قرن نوزدهم ژاپن از پرسپکتیو نامتقارن و قاب‌بندی‌های طبیعی (مانند شاخه‌های گلدار گیلاس در پیش‌زمینه) برای هدایت نگاه بیننده به عمق صحنه استفاده کرده است.
استفاده از طیف‌های رنگی صورتی و سفید برای شکوفه‌ها در کنار آبی ملایم آسمان، حال و هوای بهاری را القا می‌کند.
تکنیک گرادینت رنگی (به‌خصوص در آسمان) که با مهارت در چاپ چوبی اجرا شده، از ویژگی‌های سبکی هیروشیگه است. در این تکنیک رنگ‌ها بدون مرزی مشخص با یکدیگر طیفی رنگی را تشکیل می‌دهند.
ترسیم ظرافت گلبرگ‌های شکوفه‌ها و ساختار شاخه‌ها دانش عمیق هیروشیگه از طبیعت را به نمایش می‌گذارد.
«شکوفه‌های گیلاس» انعکاس فلسفه شینتوئیسم است که بر احترام به طبیعت و همزیستی با آن تأکید دارد. این اثر همچنین با تاکید بر عنصری طبیعی که زندگی چند روزه دارد، یادآور مرگ و تولد دوباره در فلسفهٔ بودیسم و ذن است.
هیروشیگه و به ویژه این اثر، الهام‌بخش هنرمندان اروپایی مانند ونسان ونگوگ و کلود مونه در دوره امپرسیونیسم بود. سبک او در نمایش نور و طبیعت، تأثیر عمیقی بر تحولات هنر غرب گذاشت.
کارهای این هنرمند در قطع معمول چاپ چوبی حدود ۲۵ × ۳۷ سانتیمتر در موزه هنر متروپولیتن نیویورک و موزه انگلیس نگهداری می‌شود. این اثر در کنار ثبت زیبایی بصری بهار ژاپنی، پلی بین هنر و فلسفه بنا کرده بیننده را به تأمل در گذر زمان و معنای هستی وامی‌دارد.