به گزارش افق امروز; تابستان امسال متوسط اجاره‌بهای مسکن در تهران ۴۵ درصد نسبت به پارسال افزایش پیدا کرد؛ این به معنای آن است که همه مستاجرهای تهرانی هزینه‌ای که طی یکسال پیش‌رو پرداخت می‌کنند، تقریباً ۱/۵ برابر یکسال گذشته است.
اما در بین این جماعت اجاره‌نشین، گروهی هستند که «مستاجر تمدیدی» نام دارند و رقم اجاره در قراردادهای آنها با رشد کمتری تعیین شده است. مستاجرتمدیدی‌ها برای سال دوم یا چندم با موجر توافق می‌کنند.
تحقیقات میدانی نشان می‌دهد از قراردادهای تمدیدی به عنوان نبض دوم بازار اجاره یاد می‌شود. در تابستان امسال مبالغ در قرارداد اجاره‌های تمدیدی ۳۵ درصد افزایش داشتند که نسبت نرخ رشد اجاره‌بهای کل در پایتخت کمتر است.
هر چه مستاجر در سال قبل خوش حساب باشد مالک به دلیل ریسک شناسایی مستاجر جدید ترجیح می‌دهد با همان شخص با نرمش بیشتری به توافق برسد. بنابراین دلیل مورد توجه قرار گرفتند مستاجر تمدیدی در نظر موجر خوش حساب بودن و ریسک پایین شناسایی مستاجر جدید است.
گروه دیگر از مستاجران اصطلاحاً مستاجر اولی نام دارند و کسانی هستند که برای بار اول با موجر قرارداد می‌بندند. این گروه نسبت به گروه قبل متحمل هزینه بیشتری و افزایش اجاره بهای بیشتری می‌شوند و احتمال راه آمدن صاحب خانه با آنها کمتر است.
در حالی که سقف افزایش اجاره بها ۲۵ درصد اعلام شده است بسیاری از مستاجران تهرانی تا ۴۵ درصد افزایش اجاره در نقل و انتقالات خود تجربه کردند. عده‌ی بسیار کمی از تصویب ۲۵ درصد خبر دارند و وقتی از آن مطلع می‌شوند ترجیح می‌دهند به جای شکایت و تشکیل پروند علیه صاحب ملک با او به توافق برسند و نتیجه مطلوب گرفتن از این طریق را دردسترس‌تر می‌دانند.
در عین حال بخشی از موجرها عنوان کردند: «در صورت افزایش فشار برای اجبار به اجاره با سقف قیمت ۲۵ درصدی؛ عدم‌اجاره ملک را انتخاب می‌کنند؛ چرا که معتقدند اجاره خانه در سقف رشد نرخ اعلامی فاقد توجیه اقتصادی است.در حالی سیاستگذار به وضع الزام قانونی سقف رشد قیمت در بازار اجاره‌‌‌بها تاکید دارد که کارشناسان بارها نسبت به عدم‌نتیجه‌‌‌بخشی چنین سیاست‌‌‌های دستوری در بازار تاکید دارند.»