به گزارش افق امروز، نگاه مطبوعات به تعدد کاندیداها پس از آن بود که چهره‌های سیاسی بسیاری در مهلت پنج روزه ثبت نام انتخابات، داوطلب ورود به این عرصه شدند. تقریباً چهره‌های شناخته شده و ناشناخته بسیاری برای حضور در این رقابت حساس اعلام داوطلبی کردند. در نهایت شورای نگهبان تا ۲۱ خرداد فرصت دارد تا صلاحیت ۸۰ داوطلب را بررسی و اعلام کند. مطبوعات نیز نسبت به تعدد عجیب داوطلبین در این دوره از انتخابات واکنش نشان دادند که در ادامه می‌توانید مهمترین آنها را مطالعه کنید.
تعداد نامزدهای ریاست جمهوری هنوز نشانه بلوغ سیاسی نیست
هم میهن، با اشاره به تعداد ثبت نام کنندگان معتقد است هرچند رقم ۸۰ نفری به نسبت ادوار گذشته زیاد نیست اما حضور فله‌ای چهره‌های شناخته‌شده؛ نشان از هر چه باشد، نشان از حرکت به سمت بلوغ سیاسی نیست. عطریانفر در گفتگو با همی مهین گفته که تعدد از یک جهت مورد تایید است و می‌تواند ارزشمند باشد ولی این موضوع برای انتخابات محلی و محدود دارای ارزش است اما برای انتخابات ریاست‌جمهوری یک بار منفی خواهد داشت. راهکار را هم در ظرفیت های قانونی موجود مانند معنا بخشی به رجل سیاسی و حضور برگزیدگان نهادهای مدنی و اتحادیه صنفی می داند.
در انتخابات ۹۲ چه گذشت؟
کیهان، به مرور اجمالی مناظرات انتخاباتی سال ۹۲ پرداخته و معتقد است. مناظره ۱۷خرداد ۱۳۹۲ یک خصوصیت قابل توجه برای مقامات آمریکایی داشت، یکی از جملات مورد توجه آن برنامه صحبت‌های «حسن روحانی» بود که گفت: «همه مشکلات ما از [مقاومت] ناشی میشود.» همچنین با اشاره به یادداشت های وندی شرمن مذاکره کننده آمریکایی تحلیل می‌کند که صحبت‌های آقای روحانی در تبلیغات انتخاباتی‌اش کاری کرده بود که وقتی محمدجواد ظریف و عباس عراقچی در اولین جلسات مذاکرات‌شان با ۵+۱ از عدم تأثیر تحریم‌ها بر ایران می‌گفتند، هیچ‌‌کس در تیم مذاکره‌کنندگان غربی حرف آنها را جدی نمی‌گرفت.»
وضعیت بی معیاری در انتخابات
شرق، در سرمقاله خود از زاویه دیگر به حضور ۸۰ نامزد پرداخته و می گوید «یک تحصیل‌کرده فلسفه معده مردم را جراحی نمی‌کند. یک قصاب آرایشگری نمی‌کند و…مشکل از جایی شروع میشود که معیارها در هم می‌ریزند و وضعیت بی‌معیاری حاکم میشود.» همچنین تحلیل می کند در این شرایط میدان برای عده‌ای باز میشود تا در بلبشوی ناشی از بی‌معیاری تلاش می‌کنند به جاهایی دست بیندازند که شایسته آن نیستند. در نهایت معتقد است بی‌معیاری نشانه مهمی از گسستگی نظم حقوقی است.
انتخابات بدون مخبر
خراسان، عدم حضور مخبر مدیر قوه مجریه در انتخابات را بررسی کرده و معتقد است در نبود گزینه هایی چون فتاح و مخبر شاهد بروز جدایی در تیم سیاسی پاستور هستیم و این مسئله به بحران گزینه برای تداوم راه دولت مستقر تبدیل شده است. به ادعای دنیای اقتصاد قطعی شدن تصمیم مخبر درباره عدم حضور در عرصه رقابت‌ها،به اختلافات در تیم سیاسی پاستور نیز دامن زده است به گونه‌ای که مقداد نیلی از یک طرف و مهدی مجاهد از طرف دیگر تصمیم گرفتند به صورت جداگانه نامزدهای مد نظر خود را برای ثبت نام به وزارت کشور بفرستند.
انتقاد آرمان ملی از نامزدها: از الان کابینه پیشنهادی را مشخص کنید
آرمان ملی، از عدم پاسخگویی افراد و جریان ها نسبت به عقبه سیاسی خود انتقاد کرده و معتقد است فردی که نامزد ریاست جمهوری می شود باید عقبه خود را بپذیرد. همچنین گفته اینگونه نشود که فردی ۸ سال ریاست جمهوری را با پشتوانه برخی جناح‌های سیاسی به پایان می‌رساند و بعد هم که نسبت به برخی عملکردها انتقادات وارد میشود هیچ کدام از احزاب و تشکلهای عقبه رئیس جمهور پاسخگویی نداشته باشند. اینطور نباشد که طرف رئیس میشود و بعد بگویید حال چه کسی را وزیر کنیم.
دست شورای نگهبان برای مشارکت باز است/ حضور نامزدها به مثابه شکست ایده تحریم انتخابات
فرهیختگان، صحنه سیاسی انتخابات را تحلیل کرده و معتقد است لیست بلندبالا و متنوع کاندیداها حاکی از باز بودن دست شورای نگهبان برای برگزاری یک انتخابات باشکوه دارد. در ادامه خطاب به شورای نگهبان می گوید مطالبه منطقی و عقلانی این است که با لحاظ کردن اصل مشروع «مشارکت حداکثری» زمینه آن انتخابات باشکوه را فراهم کند. همچنین تحلیل می کند که لشکرکشی کاندیداها به وزارت کشور به معنای «شکست ایده تحریم انتخابات» است. تقریبا همه گروه‌های سیاسی مشهور و شناسنامه‌دار حداقل با یک تا چند چهره پا در عرصه گذاشته‌اند.
همان دعواهای همیشگی؟
صبح نو، نیز صحنه انتخابات را اینگونه تحلیل کرده که جبهه اصلاحات به تصمیم واحدی نرسیده و احتمالا نخواهد رسید لذا همان دعواهای همیشگی این‌بار هم نمود خواهند داشت. همچنین معتقد است در این میان افرادی مثل جهانگیری و لاریجانی اصطلاحا در آب نمک اصلاح‌طلبان خوابانده شده‌اند تا جبهه اصلاحات به تصمیم نهایی برسد. در نهایت این سوال را مطرح می کند که در صورت رد صلاحیت جهانگیری، آیا آنها حاضر به اجماع بر سر لاریجانی به‌عنوان گزینه اصلاحات می‌شوند یا بالعکس؟