به گزارش افق امروزبا نگاهی به آمارها می‌توان متوجه شد که ونزوئلا با ۳۰۴ میلیارد بشکه بیشترین میزان ذخایر نفت را در جهان دارد و در جایگاه‌های بعدی عربستان و ایران قرار دارند. آمریکا نیز با ۴۴ میلیارد بشکه نفت در رتبه دهم قرار گرفته است. با وجود این آمریکا تنها ۴ میلیون بشکه نفت در روز صادر می‌کند و میلیون‌ها بشکه نفت را به‌صورت ذخایر استراتژیک در غارهای نمکی تگزاس پنهان کرده است.
ذخایر استراتژیک نفت آمریکا در تگزاس به ۴۰۰ میلیون بشکه رسیده است
آمریکا تقریبا ۴۰۰ میلیون بشکه نفت خام را به‌صورت جداگانه برای خود نگه داشته است. ذخایر استراتژیک نفت آمریکا در ۶۱ غار مختلف در تگزاس و لوئیزیانا قرار دارند. این غارها فضای کافی برای میزبانی از ۷۱۴ میلیون بشکه نفت را دارند؛ اما طبق آخرین آمار رسمی فعلا ۳۹۶.۴ میلیون بشکه نفت در آنها دیده می‌شود. جالب است بدانید که در اواخر سال ۲۰۰۹ آمریکا حتی میزان ذخایر استراتژیک نفت خود را به ۷۲۶.۶ میلیون بشکه رسانده بود.
این غارها در عمق ۶۱۰ تا ۱۲۱۹ متری زیر سطح قرار گرفته‌اند. البته اگر بخواهیم دقیق‌تر صحبت کنیم، آمریکا از گنبدهای نمکی زیرزمینی برای ذخیره نفت خود استفاده می‌کند. این گنبدها لایه‌هایی از نمک هستند که در نتیجه فشار زمین به‌سمت بالا حرکت کرده و ساختارهای خاصی را شکل داده‌اند.گنبدهای نمکی محلی ایده‌آل برای نگه‌داری از ذخایر نفت محسوب می‌شوند. چراکه می‌توانند از نشت و هرگونه آلودگی زیست‌محیطی جلوگیری کنند و محیطی با دمای متعادل را ایجاد کنند. همچنین استفاده از آنها بسیار ارزان‌تر از ساختن غارهای مصنوعی است. البته این غارها به‌صورت غیرفعال نیستند. میلیون‌ها بشکه نفت به‌صورت مرتب از آنها خارج و به آنها وارد می‌شوند. هدف از این تغییرات نیز حفظ جایگاه آمریکا در معادلات جهانی و جلوگیری از آشفتگی در داخل است.
اما چه چیزی سبب شد که آمریکا به سمت ذخایر استراتژیک نفت در تگزاس برود؟ ماجرا به‌بحران ۱۹۷۳ مربوط می‌شود. در آن زمان جنگ یوم‌کپور بین اسرائیل و اعراب رخ داده بود. کشورهای عربی تحت حمایت شوروی و اسرائیل تحت حمایت آمریکا بود. اعراب که شکست خود را در نتیجه حمایت‌های گسترده آمریکا و غرب می‌دیدند، تصمیم گرفتند با تحریم گسترده نفت جهانی غرب را به‌زانو در آورند.این تصمیم شوک بزرگی را به اقتصاد جهانی وارد کرد و باعث شد که قیمت‌ها به‌شدت افزایش پیدا کنند. همچنین اقتصاد آمریکا آشفته شد و صف‌های طولانی در برابر جایگاه‌های سوخت شکل گرفتند. اینجا بود که آمریکا فهمید چقدر در برابر واردات نفت آسیب‌پذیر است.آمریکا تصمیم گرفت ذخایر استراتژیک نفت را ایجاد کند تا بتواند در صورت بروز بلایای طبیعی، تنش‌های ژئوپولیتیک، مسدود شدن مسیرهای تجاری، مشکلات در بازارهای بین‌المللی و … کمترین آسیب ممکن را ببیند. البته شرکت‌های خصوصی نفتی نیز ذخایر استراتژیک اختصاصی خود را برای مدیریت بحران دارند، اما میزان ذخیره شده ابدا در این مقیاس نیست.
وزارت انرژی آمریکا کنترل ذخایر استراتژیک نفت این کشور را در اختیار دارد. آنها می‌توانند در صورت احساس نیاز بخشی از این ذخایر را به‌بازار عرضه کنند تا قیمت‌ها کاهش یابند. به‌عنوان مثال در سال ۲۰۰۵ که طوفان کاترینا رخ داد، وزارت انرژی آمریکا ۲۰.۸ میلیون بشکه نفت از این ذخایر را به بازار عرضه کرد تا قیمت‌ها متعادل شوند. در صورت عدم انجام اینکار میزان نارضایتی‌ها از دولت به‌شدت افزایش می‌یافت.
آخرین مورد استفاده از ذخایر استراتژیک نفت آمریکا به سال ۲۰۲۲ برمی‌گردد. در آن زمان روسیه به اوکراین حمله کرده بود و گروهی از کشورها در اقدامی هماهنگ ۶۰ میلیون بشکه نفت را به بازار تزریق کردند. نصف این میزان نیز توسط آمریکا تامین شد.البته ماجرای ذخایر نفت آمریکا فقط به مسائل مهم جهانی ختم نمی‌شود. در سال ۲۰۲۲ بایدن نگران نتایج انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا بود. به همین‌خاطر دستور داد میلیون‌ها بشکه نفت به بازار داخلی تزریق شوند تا قیمت سوخت پایین آمده و در نتیجه انتخابات تاثیر بگذارد.آمریکا تنها کشوری نیست که تصمیم گرفته با داشتن ذخایر استراتژیک نفت در گنبدهای نمکی اقتصاد خود را آرام نگه دارد. چین نیز یکی از بزرگترین کشورها در این زمینه محسوب می‌شود. آنها تاکنون ۵۰۰ میلیون بشکه نفت خام را ذخیره کرده‌اند و البته قصد دارند ذخایر خود را افزایش دهند. این در حالی است که اخیرا شاهد کشف ذخایر عظیم نفت و گاز در چین بوده‌ایم.ژاپن نیز به‌خاطر وابستگی بالای صنایع خود به نفت ۳۲۵ میلیون بشکه نفت را ذخیره کرده است تا در مواقع اضطراری دچار مشکل نشود.