در واقع، زمانی که سکانداران پولی این کشورها چرخه انبساط پولی خود را آغاز کردند، احتمال پیروزی ترامپ را در معادلات خود قرار نداده بودند. با وجود سیاست‌های احتمالی ترامپ مبنی بر افزایش تعرفه‌های تجاری و سرکوب مهاجرت، کارشناسان معتقدند که نرخ تورم در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ، سطوح بالایی را تجربه کند. این مساله بانک‌های مرکزی را بر سر یک دوراهی رها می‌کند. مسیر نخست، توقف چرخه انبساطی و آمادگی برای افزایش نرخ بهره در صورت رشد تورم است. مسیر دوم نیز ادامه روند کاهشی نرخ بهره، بدون توجه به نرخ تورم است.

فایننشال‌تایمز اعلام کرد که انتظار می‌رود بانک انگلستان مسیر همتایان خود در منطقه یورو و کانادا را دنبال کرده و نرخ بهره را کاهش دهد؛ در حالی که فدرال‌رزرو آمریکا این روند را متوقف کرده است. در این راستا، بانک مرکزی انگلستان، روز پنج‌شنبه نرخ بهره خود را ۰.۲۵ واحد درصد کاهش داد تا کمی به اقتصاد خود رونق ببخشد. درواقع، یکی از روش‌های بهینه برای بهبود بخشیدن به رشد اقتصادی، کاهش نرخ بهره است. این امر باعث می‌شود که صاحبان پس‌انداز، سرمایه خود را در فعالیت‌های اقتصادی پرریسک‌تر به جریان بیندازند و از این طریق به رشد تولید ناخالص داخلی کمک کنند.

بانک‌های مرکزی اروپا و کانادا نیز احتمال کاهش بیشتر را نیز باز گذاشته‌اند؛ چرا که نگرانی از جنگ تجاری با آمریکا می‌تواند رشد اقتصادی آنها را تهدید کند. با این حال، فدرال‌رزرو مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است. این بانک هفته گذشته نرخ‌های بهره را بدون تغییر نگه داشت و اعلام کرد که سیاستگذاران باید منتظر بمانند و ببینند که تاثیر تعرفه‌ها و سیاست‌های دیگر ترامپ بر تورم چگونه خواهد بود.

داریو پرکینز، اقتصاددان‌ می‌گوید: «چند سال پیش، بانک‌های مرکزی تمایلی به فاصله گرفتن از فدرال‌رزرو نداشتند. اما تهدید تعرفه‌ها و عدم اطمینان کلی، این وضعیت را تغییر داده است.» بازارهای مالی نیز پیش‌بینی می‌کنند که بانک مرکزی اروپا امسال سه تا چهار مرتبه کاهش ۰.۲۵ واحد درصدی را در نرخ بهره اعمال کند و بانک انگلستان نیز مسیر مشابهی را طی کند.

کارشناسان معتقدند که موضع فدرال‌رزرو برای ثابت نگه داشتن نرخ بهره کاملا منطقی است. اما سایر بانک‌های مرکزی بیشتر از نرخ تورم بالا، نگران تاثیر نااطمینانی اقتصادی بر رشد اقتصاد هستند.