به گزارش افق امروز; سپاه منصور که او را با بازی در آثاری چون مهمان مامان، عقیق، مارمولک، ساحره، طهران تهران و نون خ به یاد می‌آوریم، گفت: امروز از بازیگران بسیاری که سال‌ها در عرصه تصویر درخشیدند و نشان دادند هنرمندان توانمندی هستند، به اندازه‌ای که شایسته است استفاده نمی‌شود. جوانگرایی در تولیدات آثار سینمایی و تلویزیونی موجی است که از مدت‌ها پیش راه افتاده و در این راستا بعضی جوانان هم توانسته‌اند توانایی‌هایشان را به اثبات برسانند. این اتفاق بسیار خوبی است، اما آثار تصویری ما برگرفته از فرهنگ ما است و در فرهنگ ما نقش پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و درمجموع سالمندان در خانواده‌ها بسیار پررنگ است. ما خانواده‌محور هستیم و مثل غربی‌ها ازهم‌گسیخته نیستیم.
باوجود چنین فرهنگی نقش پدربزرگ و مادربزرگ در آثار تصویری ما تا این اندازه محو است. فیلمنامه‌نویسان باید نقش خانواده را در آثار پررنگ کنند تا به این واسطه بازیگران پیشکسوت بتوانند در آنها حضور پیدا کنند، اما متاسفانه نویسندگان و فیلمسازان اصلا دغدغه چنین کاری را ندارند. نه نقش‌های اصلی به پیشکسوتان در آثار هنری سپرده می‌شود و نه داستانی با محوریت این گروه سنی می‌سازند و نه از آنها برای حضور در کارها دعوت به‌عمل می‌آید.
فریده سپاه منصور که تا مدتی قبل فیلم «یک جمعیت قابل کنترل» را بر پرده سینماها داشت، با اشاره به ویژگی‌های نقشی که در این اثر سینمایی ایفا کرد، گفت: این فیلم برگرفته از زندگی خیلی از خانواده‌های امروزی است که از دور بسیار گرم و صمیمی به نظر می‌رسند، اما با نزدیک شدن به آنها متوجه می‌شویم چقدر از هم دور هستند. به قول معروف دوستی‌شان با هم، دوستی خاله خرسه است! من در این فیلم نقش مادربزرگی را بازی می‌کنم که دچار فراموشی شده. با این وجود آرزوی قدیمی‌اش را همچنان در خاطر دارد و به دنبال برآورده کردن آن آرزو است.
این بازیگر پیشکسوت بیان کرد: بعد از بازی در فیلم «یک جمعیت قابل کنترل» دو پیشنهاد مشابه دیگر هم برای بازی در نقش شخصیتهایی مبتلا به آلزایمر داشتم. البته الزاما همه کاراکترهایی که آلزایمر دارند شبیه به هم نیستند و هر شخصیتی، داستان خود را دارد. بنابراین در صورتی‌که فیلمنامه و پیام فیلم را دوست داشته باشم، باز هم بازی در نقش کسی که آلزایمر دارد را قبول می‌کنم.